Falen is een tweede kans op succes
Tick, Tick, BOOM! is een film gebaseerd op een musical met dezelfde naam. Bedacht door het Amerikaanse theater genie Jonathan Larson. De film gaat over hoe hij zijn frustraties als veelbelovende componist navigeert op de drempel van zijn 30e verjaardag in New York.
Maar wat maakte Jonathan Larson en zijn kunstcreaties zo uniek? En hoe heeft dit een impact gehad op mijn leven als student?
- Mirco Tona
Stop the clock
This is not a story about success, it’s about failure. “Amai, dat doet deugd om te horen” dacht ik bij mezelf. Maar waarom? Toen ik besloot om deze film te bekijken, zat ik in een dipje met mijn schoolsituatie. De richting handelswetenschappen sloot niet goed aan bij wat ik zo leuk vond aan marketing en dat maakte me ongelukkig en onzeker over mijn toekomst.
Net zoals een zekere Jonathan Larson… De week voordat Jonathan “Jon” 30 zou worden, na 8 jaren hard werk en eindeloze afwijzingsbrieven, bemachtigde hij eindelijk een kans om zijn eerste échte musical “Superbia” te testen voor enkele producers.
Maar na al de jaren van bloed, zweet en tranen werd “Superbia” niet opgenomen. Jonathan crashte in een existentiële crisis. Tick…tick…BOOM!
Dit deeltje van de film raakte mij in het bijzonder. Ik voelde me alleen & verloren…
Compromise or persevere?
Gelukkig beschikte ik, net zoals Jon, over een hechte groep vrienden die me staande hielden. De steun en adviezen die zij me gaven waren van ongelofelijke waarde in deze periode van onzekerheid.
Een vraag die in de film prominent wordt gesteld is: “Are you handling out of fear or love?”
Well, why not both?
Angst merkte ik vooral bij het studeren voor de examens bij mijn voorgaande richting. De meeste vakken waren naar mijn mening niet in de buurt van wat ik later zou willen doen. Persoonlijk heb ik meer affiniteit voor praktische vakken
Het feit dat de richting me niet meer boeide in combinatie met mijn uitmuntend uitstelgedrag zorgden ervoor dat een nachtje doordoen en de daar bijhorende breakdowns voor mij helemaal geen onbekenden waren.
- Is mijn pijn nog evenredig met wat ik wilde behalen?
- Ik vind dat ik nooit genoeg doe maar waarom verlies ik dan altijd zoveel tijd?
- Moet ik stoppen of doorzetten?
Al deze frustraties lieten mijn brein enorme stofwolken uitblazen. Zodanig veel dat ik minder tijd & energie had voor de mensen rondom mij. Mijn brein was voortdurend aan het piekeren over mijn situatie waardoor ik nogal eens geprikkeld kon zijn en zelfs mezelf verwaarloosde. Dit was een vicieuze cirkel waar ik maar niet uit kon komen.
Come to your senses
Na Jonathan’s nare ervaring met Superbia was er toch nog een lichtpunt. Zijn agent Rosa geeft hem het advies om zich niet langer te focussen op Superbia maar te schrijven over zaken die hij effectief kent. Zijn ervaring met Superbia in combinatie met het advies van zijn idool Stephen Sondheim motiveerde Jon om terug te zingen uit volle borst.
Dit gaf hem ook het idee om de pen terug op te pakken en te schrijven over zijn eigen mislukkingen. Uiteindelijk resulteerde het in succesvolle shows zoals Tick, Tick, BOOM! en Rent, dat 12 jaar op Broadway liep en één van de langstlopende shows in de geschiedenis van Broadway werd.
Helaas heeft Jonathan het succes achter zijn shows nooit mogen meemaken. Hij stierf de avond voor zijn eerste publieke voorstelling. Larson overleed aan een plotselinge aorta aneurysma toen hij slechts 35 jaar oud was.
It’s now or never!
Desondanks Jon’s triestige verhaal gaf hij mij, net zoals vele anderen, de inspiratie om na te denken over hoe ik mijn eigen tijd beter kon invullen en waar mijn passies effectief lagen. De film liet me beseffen dat er meer te doen was met de tijd die me nog resteerde.
Daarom werd het tijd om wakker te worden en in actie te schieten! Na enige tijd en overleg met vrienden & familie heb ik besloten om over te schakelen naar de richting communicatie management op PXL.
Het verschil was meteen zichtbaar! Mijn eerste schooldag mocht ik al meteen 2 passies van mij combineren in een aantrekkelijke blog, namelijk copywriting en films. Needless to say dat dit een veelbelovende start is. Ik ben benieuwd wat mijn volgende uitdaging zal zijn!
Fear or love? Het antwoord ligt niet in het zeggen van het antwoord maar in de acties die we tonen…actions speak louder than words!
Dankjewel Jon om me de moed in te spreken en de woorden te zeggen die ik zelf niet kon formuleren.
