Ieder meisje heeft het wel al eens gehoord: “pijn tijdens de eerste keer, dat is normaal”. Maar wat als die pijn blijft? Wat als die pijn toch niet zo normaal blijkt? Wat is er dan aan de hand? Ik maakte het mee en vertel er alles over.
- Lena Joris
Eerlijk gezegd heb ik lang getwijfeld of ik deze blog wel in eigen naam zou schrijven. Toch wil ik dit doen, om iedereen met een soortgelijke situatie aan te sporen om erover te praten. Wel wil ik benadrukken dat ik enkel uit eigen ervaring spreek. Belangrijk is dat je erover praat. De juiste behandeling bespreek je uiteraard best met een arts.
Vagi-watte?
Wat is vaginisme nu juist? Vaginisme wil zeggen dat je bekkenbodemspieren ongewild samentrekken en opspannen zodat de vagina ‘op slot’ gaat en iets inbrengen pijnlijk is. Dat kan gaan van een tampon tot een mannelijk geslachtsdeel. Mogelijke oorzaken hiervoor kunnen zijn;
- Negatieve gedachten, bijvoorbeeld een trauma;
- Bang voor pijn;
- Lichamelijke oorzaak (dit was bij mij het geval)
Is dat wel normaal?
Toen ik mijn maandstonden kreeg als tiener stootte ik al snel op een probleem. Tampons gebruiken lukte niet. Ik dacht toen nog dat het aan mij lag en dat die afgrijselijke pijn normaal was. Later, toen ik er met mijn vriendinnen over praatte, werd duidelijk dat die pijn niet normaal was. Ik maakte me toen al grote zorgen over seks; als die tampon al niet lukte, hoe moest een mannelijk geslachtsdeel dan ooit wel lukken?
Enkele jaren later kreeg ik mijn eerste vriendje en voelde ik me klaar voor seks. Zoals verwacht stak er een probleem de kop op: penetratie lukte niet. Natuurlijk hoorde ik langs alle kanten dat pijn tijdens de eerste keer normaal was en dat alle meisjes dit voelden. Helaas bleef het niet bij pijn bij de eerste keer, ook de keren daarna bleef de pijn aanhouden. Op mentaal vlak werd dit ook steeds moeilijker voor mij. Ik kan de keren dat er tranen vloeiden uit pure frustratie niet op twee handen tellen.
Genoeg ermee!
Tot ik op een dag besloot om mijn gynaecoloog om raad te vragen. Na een snelle check-up sprak ze volgende woorden: “er is een fysieke oorzaak, je moet geopereerd worden”. Ik voelde zowel opluchting als angst. Opluchting omdat iemand eindelijk erkende dat er echt iets scheelde en dat ik niet overdreef. Langs de andere kant dacht ik: een operatie, was het dan zo erg? De gynaecoloog stelde me snel gerust: een kleine ingreep zou voldoende zijn. In mijn geval was bekkenbodemfysiotherapie bij de kinesist ook nodig. Nu ondervind ik geen last meer.
Er bestaat dus wel degelijk een behandeling. Een operatie is zeker niet in alle gevallen nodig. De behandeling bij de kinesist is in het begin onaangenaam, daar zal ik niet over liegen. Gelukkig merkte ik al snel dat ik echt vooruitgang boekte. De raad die ik wil meegeven is dat als je net zoals ik pijn blijft hebben tijdens de seks: ga naar de gynaecoloog of kinesist. Je bent niet alleen, het ligt niet aan jou en er bestaat een behandeling.
Ieder meisje heeft het wel al eens gehoord: “pijn tijdens de eerste keer, dat is normaal”. Maar wat als die pijn blijft? Wat als die pijn toch niet zo normaal blijkt? Wat is er dan aan de hand? Ik maakte het mee en vertel er alles over.
Eerlijk gezegd heb ik lang getwijfeld of ik deze blog wel in eigen naam zou schrijven. Toch wil ik dit doen, om iedereen met een soortgelijke situatie aan te sporen om erover te praten. Wel wil ik benadrukken dat ik enkel uit eigen ervaring spreek. Belangrijk is dat je erover praat. De juiste behandeling bespreek je uiteraard best met een arts.
Vagi-watte?
Wat is vaginisme nu juist? Vaginisme wil zeggen dat je bekkenbodemspieren ongewild samentrekken en opspannen zodat de vagina ‘op slot’ gaat en iets inbrengen pijnlijk is. Dat kan gaan van een tampon tot een mannelijk geslachtsdeel. Mogelijke oorzaken hiervoor kunnen zijn;
· Negatieve gedachten, bijvoorbeeld een trauma;
· Bang voor pijn;
· Lichamelijke oorzaak (dit was bij mij het geval)
Is dat wel normaal?
Toen ik mijn maandstonden kreeg als tiener stootte ik al snel op een probleem. Tampons gebruiken lukte niet. Ik dacht toen nog dat het aan mij lag en dat die afgrijselijke pijn normaal was. Later, toen ik er met mijn vriendinnen over praatte, werd duidelijk dat die pijn niet normaal was. Ik maakte me toen al grote zorgen over seks; als die tampon al niet lukte, hoe moest een mannelijk geslachtsdeel dan ooit wel lukken?
Enkele jaren later kreeg ik mijn eerste vriendje en voelde ik me klaar voor seks. Zoals verwacht stak er een probleem de kop op: penetratie lukte niet. Natuurlijk hoorde ik langs alle kanten dat pijn tijdens de eerste keer normaal was en dat alle meisjes dit voelden. Helaas bleef het niet bij pijn bij de eerste keer, ook de keren daarna bleef de pijn aanhouden. Op mentaal vlak werd dit ook steeds moeilijker voor mij. Ik kan de keren dat er tranen vloeiden uit pure frustratie niet op twee handen tellen.
Genoeg ermee!
Tot ik op een dag besloot om mijn gynaecoloog om raad te vragen. Na een snelle check-up sprak ze volgende woorden: “er is een fysieke oorzaak, je moet geopereerd worden”. Ik voelde zowel opluchting als angst. Opluchting omdat iemand eindelijk erkende dat er echt iets scheelde en dat ik niet overdreef. Langs de andere kant dacht ik: een operatie, was het dan zo erg? De gynaecoloog stelde me snel gerust: een kleine ingreep zou voldoende zijn. In mijn geval was bekkenbodemfysiotherapie bij de kinesist ook nodig. Nu ondervind ik geen last meer.
Er bestaat dus wel degelijk een behandeling. Een operatie is zeker niet in alle gevallen nodig. De behandeling bij de kinesist is in het begin onaangenaam, daar zal ik niet over liegen. Gelukkig merkte ik al snel dat ik echt vooruitgang boekte. De raad die ik wil meegeven is dat als je net zoals ik pijn blijft hebben tijdens de seks: ga naar de gynaecoloog of kinesist. Je bent niet alleen, het ligt niet aan jou en er bestaat een behandeling.
