Geachte procureur-generaal,
Ik schrijf u deze brief om het onrecht naar mevrouw Wendy Galarza aan te kaarten.
Indien u zich niet goed kan inbeelden over welke vrouw ik het precies heb, schets ik u graag een beeld van de afgelopen gebeurtenis en het absurde onrecht dat daarbij gepaard ging.
Wendy Galarza is een toegewijde kinderverzorgster. Een vrouw die zich, dag na dag, inzet voor andere mensen. Een vrouw die alle kinderen op de meest liefdevolle en waardevolle manier opvangt. Een vrouw die, net zoals vele andere hardwerkende vrouwen, broodnodig zijn om een samenleving draaiende te houden.
In haar vrije tijd streeft Wendy naar een vriendelijke en meer medelevende samenleving. Dit doet ze vanuit haar engagement naar andere vrouwen toe. Ze wil graag haar stem laten horen, en opkomen voor de rechten van eenieder, waaronder de vrouwenrechten als voornaamste doel. Want vrouwenrechten, meneer de procureur-generaal, zijn basisrechten. Het is onderdeel van de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Een initiatief van de Verenigde Naties waar ook uw land toe behoort.
Mexico was één van de eerste landen die tot de VN behoorde.
Dus stellen ik en velen anderen vandaag de vraag waarom deze rechten toch niet gerespecteerd worden in uw land? Waarom vrouwen als Wendy elke dag hun leven hoeven te riskeren om op te komen voor deze broodnodige rechten? Waarom heerst er tot op de dag van vandaag zo’n gigantisch grote ongelijkheid tussen mannen en vrouwen? Waarom voelen vrouwen in uw land zich zo onveilig dat ze het gevoel hebben de straat niet alleen op te kunnen? Waarom worden vrouwen en meisjes op dagelijkse basis seksueel misbruikt, of erger nog, vermoord?
Alleen al in 2020 werden 3.723 moorden op vrouwen geregistreerd in Mexico, waarvan 940 werden onderzocht als femicide – de moord op vrouwen omdat ze vrouw zijn.
Op 9 november 2020 verloor Wendy bijna het leven door zulk geweld. Ze woonde een feministische mars bij in Cancún waar de politie schoten afvuurde en ze raakte gewond.
Enkele dagen later startte ze een rechtszaak tegen de politie. Logisch, want haar fysieke integriteit werd op ongegronde wijze geschonden. Ze eiste een eerlijk proces, waarbij de daders gevolgen zouden ondervinden van hun gewelddadige acties. Echter, tot op heden zijn de verantwoordelijken voor het geweld nog steeds niet voor de rechter gebracht. Zo’n onrecht is niet meer van deze tijd, meneer de procureur generaal. Vandaag de dag kan men zaken als rechtsgelijkheid en vrouwenrechten niet langer negeren. Ook u kan dit niet langer negeren.
Een jaar later, en Wendy geniet nog steeds niet van rechtvaardigheid.
Laat Wendy, uw land en de rest van de wereld zien dat u geweld tegen vrouwen serieus neemt. Onderzoek onpartijdig en grondig de schendingen die ze heeft ondergaan en zorg ervoor dat alle verantwoordelijken voor het gerecht worden gebracht.
Hoogachtend
Morgane
België
Wil je meer ontdekken over Wendy, of het verhaal van andere lotgenoten lezen? Neem zeker een kijkje op de website van Amnesty International: https://www.amnesty-international.be/schrijfmarathon
